Οι σύγχρονες ανεμογεννήτριες διαθέτουν κιβώτιο ταχυτήτων και ρουλεμάν που απαιτούν συνεχή λίπανση με ειδικά λιπαντικά έλαια και γράσα. Σε περίπτωση αστοχίας στεγανοποιήσεων ή κακής συντήρησης, μπορεί να προκύψει διαρροή λαδιού από το κιβώτιο ή τα δοχεία λαδιού, κάτι που αναγνωρίζεται και στη βιβλιογραφία συντήρησης ελληνικών ιδρυμάτων.
Πόσο λάδι υπάρχει σε μια ανεμογεννήτρια;
Οι ποσότητες ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος και τον τύπο. Ενδεικτικά, τεχνικές αναφορές λειτουργίας αναφέρουν ~250–300 λίτρα στο κιβώτιο ταχυτήτων για πολλές ανεμογεννήτριες με gearbox, ενώ άλλες πηγές δίνουν μεγαλύτερα εύρη για μεγάλες μονάδες ή περιλαμβάνουν και έλαια μετασχηματιστών.
Τι μπορεί να προκαλέσει μια διαρροή
Ρύπανση εδάφους και υδάτων. Η έκλυση ορυκτελαίων στο περιβάλλον μπορεί να μολύνει το έδαφος και να επηρεάσει υπόγεια ή επιφανειακά ύδατα. Μελέτη για τις χημικές εκπομπές/απελευθερώσεις από αιολικά (ιδίως υπεράκτια) καταγράφει πλήθος πιθανών ρύπων από λειτουργικά υλικά, ενώ αμερικανική αξιολόγηση κινδύνων εξετάζει τόσο συνήθεις όσο και «καταστροφικές» εκλύσεις από ανεμογεννήτριες.
Κίνδυνος για άγρια ζωή και τροφικές αλυσίδες. Συστατικά πετρελαιοειδών (π.χ. αρωματικοί υδρογονάνθρακες) είναι τοξικά για υδρόβιους οργανισμούς και μπορούν να συσσωρεύονται βιολογικά, υποβαθμίζοντας την ποιότητα οικοσυστημάτων.
Κίνδυνος πυρκαγιάς. Τα έλαια αποτελούν καύσιμο φορτίο μέσα στη νασέλα. Η διεθνής βιβλιογραφία και ανασκοπήσεις ασφαλείας δείχνουν ότι οι πυρκαγιές είναι ο δεύτερος συχνότερος τύπος σοβαρού ατυχήματος σε ανεμογεννήτριες, συχνά συνδεόμενος με θερμικά/ηλεκτρικά σφάλματα, τριβές ή διαρροές.
Κίνδυνοι υγείας σε παρατεταμένη/επαγγελματική έκθεση. Ορισμένα πρόσθετα ή κλάσματα πετρελαίου περιέχουν πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες (PAHs), κατηγορία ρύπων με αποδεδειγμένες καρκινογόνες/μεταλλαξιογόνες ιδιότητες· ο κίνδυνος αφορά κυρίως επαγγελματική ή υψηλής δόσης έκθεση και λιγότερο το κοινό, εφόσον τηρούνται μέτρα.
Πόσο συχνό είναι;
Τα μεγάλα ατυχήματα είναι σχετικά σπάνια σε σχέση με τον συνολικό στόλο, όμως οι πυρκαγιές αντιπροσωπεύουν σταθερά ένα σημαντικό ποσοστό περιστατικών (10–30% στις σοβαρές βλάβες, ανάλογα με το δείγμα και τη μεθοδολογία), υποδεικνύοντας την ανάγκη αυστηρής πρόληψης και ταχείας απόκρισης.
Τι ισχύει στην Ελλάδα
Ελληνικές εργασίες/διπλωματικές σημειώνουν ρητά τον έλεγχο για διαρροές ως στοιχείο τακτικής συντήρησης (δειγματοληψία λαδιού, έλεγχος για ρινίσματα, επιθεώρηση στεγανώσεων). Επίσης, μελέτες για επιπτώσεις αιολικών εγκαταστάσεων επισημαίνουν ότι η διαρροή επικίνδυνων ουσιών αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, ενισχύοντας την ανάγκη πρόληψης και αποκατάστασης.
Συλλογή/συγκράτηση διαρροών: δίσκοι συγκράτησης, απορροφητικά μέσα και θήκες κάτω από το κιβώτιο ώστε να μη φτάνει λάδι στο έδαφος/θάλαμο πύργου. (Συνήθη βέλτιστα πρακτικά σε οδηγούς λειτουργίας/ασφάλειας.)
Συστήματα πυροπροστασίας: ανίχνευση/κατάσβεση μέσα στη νασέλα και ταχεία απομόνωση ισχύος, καθώς και σχέδια απόκρισης για τον φορέα λειτουργίας.
Επιλογή λιπαντικών: χρήση συνθετικών λιπαντικών με χαμηλότερη τοξικότητα, όπου είναι δυνατόν και σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή.
Διαφάνεια περιστατικών: καταγραφή και αναφορά κάθε συμβάντος σε αρμόδιες αρχές, με απορρύπανση/αποκατάσταση του χώρου σύμφωνα με πρωτόκολλα περιβαλλοντικής διαχείρισης.
Η διεθνής και ελληνική τεχνική τεκμηρίωση δείχνει ότι η λύση είναι η αυστηρή προληπτική συντήρηση, η πυροπροστασία και τα σαφή σχέδια απορρύπανσης, ώστε η αιολική ενέργεια να παραμένει υψηλής περιβαλλοντικής απόδοσης στην πράξη.