Οδεύει προς κατεδάφιση το πρώην Κτίριο Υπηρεσιών Λιμένα Πάτρας

Εγκαταλελειμμένο από τον σεισμό του 2008 – Κρίθηκε επικίνδυνο και στατικά ανεπαρκές

Ένα ακόμη εγκαταλελειμμένο και επικίνδυνο κτίριο της Πάτρας φαίνεται πως οδεύει προς το τέλος του. Το πρώην Κτίριο Υπηρεσιών Λιμένα, στο παραλιακό μέτωπο της πόλης, που παραμένει εγκαταλελειμμένο από τον σεισμό του 2008, μπαίνει πλέον σε τροχιά κατεδάφισης.

Η τεχνική αξιολόγηση που είχε ζητήσει ο Δήμος Πατρέων για την αποτίμηση της στατικής επάρκειας και της φέρουσας ικανότητας του κτιρίου επιβεβαιώνει ότι η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. Σύμφωνα με την έκθεση, το κτίριο παρουσιάζει σοβαρές και εκτεταμένες βλάβες, ενώ χαρακτηρίζεται επικίνδυνο, καθώς ο αρχικός του σχεδιασμός ήταν ελλιπής και η πολυετής έκθεση στις καιρικές και θαλάσσιες συνθήκες έχει επιδεινώσει σημαντικά την κατάστασή του.
Η εισήγηση των μηχανικών είναι ξεκάθαρη: το κτίριο πρέπει να κατεδαφιστεί.

Οι υπηρεσίες του Δήμου εισηγούνται πλέον την έναρξη των διαγωνιστικών διαδικασιών και τη σύνταξη των τευχών δημοπράτησης για την κατεδάφιση του πρώην κτιρίου. Το έργο έχει ήδη ενταχθεί στο Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου Πατρέων, στο πλαίσιο των παρεμβάσεων εντός του παραλιακού μετώπου, με προϋπολογισμό 500.000 ευρώ.

«Το κτίριο είναι επικίνδυνο και ήρθε η ώρα να γκρεμιστεί, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για το σχέδιο του Παραλιακού Μετώπου. Είμαστε σχεδόν έτοιμοι – έχουμε στα χέρια μας την τεχνική έκθεση και θα προχωρήσουμε άμεσα τις διαδικασίες για την κατεδάφισή του, αφού πρώτα περάσει από το Δημοτικό Συμβούλιο», δήλωσε ο Αντιδήμαρχος Έργων και Υποδομών Παναγιώτης Μελάς.

Το κτίριο, που εδώ και χρόνια αποτελεί πηγή κινδύνου και εστία ρύπανσης, με σπασμένα τζάμια, διαλυμένους τοίχους και ετοιμόρροπες επιφάνειες, έχει μετατραπεί σε εγκαταλελειμμένο κουφάρι σε μια περιοχή που αναμένεται να αποτελέσει τον πυρήνα της ανάπλασης του παραλιακού μετώπου.

Η κατεδάφισή του θεωρείται από τον Δήμο απαραίτητο βήμα για να προχωρήσουν τα σχέδια ανάπλασης, παρά τις ενστάσεις που έχουν εκφραστεί από ορισμένους αρχιτέκτονες, οι οποίοι υποστηρίζουν τη διατήρησή του για λόγους αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος.