Ένα από τα χαρακτηριστικά του Πατρινού Καρναβαλιού ήταν τα περίφημα άνθινα άρματα.  

Άρματα που έγιναν διάσημα σε όλη την Ελλάδα και που ταξίδεψαν μέσα από χιλιάδες φωτογραφίες σε πολλά μέρη της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό.

Το άνθινο άρμα εμφανίστηκε στις παρελάσεις του Πατρινού Καρναβαλιού από τις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του ’60. Η δουλειά που χρειαζόταν να γίνει για να μπορέσει να είναι τέτοιο άρμα έτοιμο, ήταν λεπτή και απαιτούσε μεγάλη προσοχή από την αρχή έως το τέλος της.

Για αρκετά χρόνια εξαιτίας αυτής της λεπτεπίλεπτης δουλειάς τα άνθινα άρματα σταμάτησαν να εμφανίζονται στις παρελάσεις και στα καρναβάλια της Πάτρας. Κανείς όμως δεν τα είχε ξεχάσει.

Ο Δήμος Πατρέων και ο Καρναβαλικός Οργανισμός τα επανέφερε στο προσκήνιο, μετά από δέκα σχεδόν χρόνια στο καρναβάλι του 2019. Το 2020 είχε ετοιμαστεί και άλλο ένα άνθινο άρμα, όμως δυστυχώς δεν το είδαμε.

Δείτε το φωτοαφιέρωμα στα άνθινα άρματα του Πατρινού Καρναβαλιού από το αρχείο του Ν.Ε. Πολίτη.

(Ανέβηκε στο facebook από τον Τζίμη Πολίτη στη σελίδα Σουαρέ του χρόνου μπούλες).

Μάσκες, χορευτικές φιγούρες, πολύχρωμες βεντάλιες και σπιράλ, σερπαντίνες, κλόουν, φωτίζουν από χθες (Δευτέρα 15/2) το βράδυ τους δρόμους της Πάτρας για να δώσουν χρώμα και αισιοδοξία μέσα στην κατήφεια των καιρών.

Φέτος, λόγω των μέτρων κατά του κορωνοϊού, τα πάντα είναι περιορισμένα, άνθρωποι και δραστηριότητες, ωστόσο οι εργαζόμενοι του Δήμου στον Ηλεκτροφωτισμό και στο Καρναβαλικό Συνεργείο, έφτιαξαν και τοποθέτησαν καρναβαλικά στοιχεία σε πολλά σημεία της πόλης προσφέροντας νότα χαράς, όπως αναφέρει η ανακοίνωση

΄”Ο Δήμος και οι εργαζόμενοι  δίνουν και πάλι τον καλύτερό τους εαυτό ώστε παρά τις δυσκολίες να γίνουν πολλές εκδηλώσεις, μέσω του διαδικτύου και των τηλεοπτικών μέσων, για να απολαύσουμε και φέτος το Καρναβάλι έστω και από μακριά”.

Sylvia Plath, 27 Οκτωβρίου 1932 – 11 Φεβρουαρίου 1963

Η Σύλβια Πλαθ ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια, μυθιστοριογράφος και διηγηματογράφος 

Η ΑΓΡΙΟΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ Ἡ Λαίδη Κοιμωμένη εἶχε μία τριανταφυλλιὰ μὲ κόκκινα πέταλα, ρόδα τρυφερά. Τὴν πότιζε, τὴν ἄλλαζε, τῆς φόραγε δαντέλλες, γάντια μεταξωτά. 

Ἄνθισε, θέριευε, ἔβγαλε ἀγκάθια, βελόνες, τρυπάει τὴν Λαίδη στὴν καρδιά. Ξύπνησε ἡ κοιμωμένη οὐρλιάζει: — Κόβω τὶς σύριγγες μπαμπά! 

Τρόμαξε ἡ ἀγριοτριανταφυλλιά, μαράθηκαν τὰ ρόδα σκορπίσανε τὰ πέταλα. Κίτρινα ἡλιοτρόπια, πυρετικά, σκᾶνε παραμιλᾶνε: —Θέλω τὴ δόση μου Κρόνε φονιά! 

-41ος Παράλληλος, Γιώργος Κοζίας, Εικονογράφος: Εύη Τσακνιά Αθήνα, Στιγμή, 2012. 
 

Χαρούμενο τραγούδι για τη Σύλβια Πλαθ 

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος 

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος 

Δίσκος: Εμπάργκο (1982) 

Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη

Μοναδική φωτογραφία από αυτές που οι νεότερες γενιές των καρναβαλιστών δεν έχουν ζήσει. 

Όταν το δημοτικό θέατρο «Απόλλων» ήταν γεμάτο από καρναβαλιστές και πληρώματα στους εξώστες του.  Βρισκόμαστε στο 1984 και στην απονομή βραβείων του Κρυμμένου Θησαυρού.

Τότε που οι εκδηλώσεις αυτές γίνονταν στον χώρο του δημοτικού θέατρου Απόλλων εκεί όπου χτυπούσε η καρδιά του καρναβαλιού της Πάτρας.

Πλέον έχουν περάσει πολλά χρόνια το καρναβάλι έχει αποκοπεί από το θέατρο Απόλλων για λόγους συντήρησης νεοκλασικού ακινήτου της Πάτρας.

Μόνο η φετινή τελετή έναρξης έγινε εκεί, αλλά και αυτή για λόγους ανάγκης, χωρίς κόσμο. Μακάρι με την ανακαίνιση του θεάτρου,  όταν αυτή γίνει και ολοκληρωθεί  να ζήσουν οι επόμενες γενιές των καρναβαλιστών, τέτοιες στιγμές στο «Απόλλων». Ένας χώρος που είναι ταυτισμένος με το Πατρινό Καρναβάλι.

(Η φωτογραφία είναι του Κωνσταντίνου Μιχαήλ και έχει ανέβει στην ομάδα Σουαρέ “Του χρόνου Μπούλες”).